Triumph TR2

In 1957 wist debo zijn vader zover te krijgen dat ie van z’n bekende merk Miss Blanche overstapte naar Full Speed. Waarom? Omdat in het doosje van deze sigaretten afbeeldingen zaten van auto’s.
De plaatjes waren getekend door de virtuoos Piet Olyslager, gevat in een 5 delige albumserie waarvan de eerste drie exemplaren zeer fraai getekend waren. Deel 4 en 5 waren in mijn ogen minder fraai, zij waren n.l. gefotografeerd. Deze plaatjesalbums dateren uit de vijftiger en zestiger jaren. Het kartonnen plaatje zelf zat in het binnenste omhulsel van een pakje Full Speed sigaretten. Je moest heel wat sigaretten in rook laten opgaan of liever gezegd, je zelf eigenlijk helemaal te pletter roken om zo'n album ooit vol te krijgen.
Mijn vader liet mij de sigaretten halen en de sigarenboer was zo aardig altijd even schielijk in het doosje te kijken of het er één was die ik nog niet had.
Mijn belangstelling voor auto’s is nooit meer verdwenen.

Aldous, zoon van Thomas Henry Huxley

Portret op sigaretten plaatjes

Hij was schrijver en het voornaamste onderwerp in zijn werk was het "onmenselijke" aspect dat aan de wetenschappelijke vooruitgang verbonden zou zijn.
Eén van zijn meesterwerken in dat opzicht is “Brave New World” uit 1932 waarin Huxley een compleet technocratische maatschappij portretteert. Een samenleving waarin leven en dood voorgeprogrammeerd zijn, waar de bevolking door middel van drugs zoet gehouden wordt, en waar wisselende seksuele contacten tot norm verheven zijn.

John collier: Lilith (detail)

Lilith was de eerste vrouw van Adam, voordat er sprake was van Eva.
Ze heeft veel gemeen met de figuur van "La Belle Dame sans Merci” en ze komt voor in Goethe’s Faust.
Pas in de Victoriaanse tijd werd Lilith erg populair, ook bij Dante Gabriel Rossetti, Robert Browning en anderen.

Sir Frank Dicksee : “La Belle Dame Sans Merci”

John Keats schreef 'La belle dame sans merci' in 1820. Hij laat zien hoe een eenzame ridder wordt verleid door een mooie dame met lang haar en wilde ogen. De vrouw lokt hem mee naar een grot, waar de ridder ontdekt dat zijn verleidster niet zo onschuldig is als ze eruit ziet.

Sacher-Masoch is vooral bekend gebleven om zijn literaire uitbeelding van het verlangen naar seksuele onderwerping. Dit thema is in verschillende publicaties uitgewerkt, met name in de roman "Venus im Pelz".

John Collier “Lady Godiva”

Ook was Lou Reed één van de eersten die durfden zingen over onderwerpen als sadomasochisme (Venus in Furs), travestie (Sister Ray) en transseksualiteit (Lady Godiva's Operation). Als gitarist was hij ook erg invloedrijk: hij maakte veel gebruik van distortion en alternatieve stemmingen.

Sad song

Staring at my picture book
She looks like mary, queen of scots
She seemed very regal to me
Just goes to show how wrong you can be

I’m gonna stop wastin’ my time
Somebody else would have broken both of her arms

Sad song, sad song
Sad song, sad song

My castle, kids and home
I thought she was mary, queen of scots
I tried so very hard
Shows just how wrong you can be

I’m gonna stop wasting time
Somebody else would have broken both of her arms

Sad song, sad song

Lou Reed

kilt

Elke schotse clan had z'n eigen kilt: dit is die van de Frasers of Lovat.

"Lovat's Lantern Is the Moon"

“Wild as the winds in the Highlands, a dark-wielder
by inheritance, Brigadier Lord Lovat, "The Fraser"
to his clan, is the type of handsome devil-may-care
Commando leader you'd expect to go
into battle knife in hand and piper beside him. “

John Rennie

intermezzo

Baret

Tijdens de reünie ter ere van het 50-jarig jubileum van het KCT in 1992 aanvaardde prins Bernhard de benoeming tot erecommando.
Ooit was er een edelman die wél recht op zo’n baret had en leiding gaf aan No 1 Commando in 1944: Lord Lovat.
Parachutisten hadden in Frankrijk, direct na de invasie een brug bezet en waren in afwachting van versterking om te kunnen standhouden. In het donderend geweld van het vuurgevecht hoorden zij net als de Duitsers het naderend geluid van een doedelzak. Even staakten vriend en vijand hun vuur. Het was de persoonlijke doedelzakspeler van de Schotse Lord Lovat die zelf z’n piper op de voet volgde aan het hoofd van No 1 Commando. Het zien van de met groene baret getooide commando’s die goed geluimd kwamen aangemarcheerd wordt beschouwd als een groot moment in de Airborne geschiedenis. Pas op de brug werd de deun van de doedelzak onderbroken door het “plebeïsch kabaal van vuurwapens.”

...Bond

Volgens Fleming heeft Bond echt geleefd en de Britse meesterspion Sidney George Reilly zou model gestaan hebben voor deze romanfiguur.
Niet Prins Bernhard zoals nog al eens (door Thomas Ross) gesuggereerd wordt de laatste tijd.

In “Thunderball” komt een Graaf Lippe voor, een verdachte man met een criminele tatoeage.
Graaf Lippe is een titel die echt heeft bestaan maar sinds 1806 hebben de afstammelingen de titel prins en niet graaf. Graaf Lippe wordt beschreven als een bijzonder knappe lady-killer. Hij heeft bruin haar, ziet er atletisch gebouwd uit en is ongeveer 1.80m lang. Bond is er getuige van dat Lippe tijdens een massage door de masseur wordt verzocht z’n horloge af te doen. Als Lippe na aarzeling dat doet merkt Bond dat onder dat horloge een rode tatoeage zit dat het teken van “The Red Lightning Tong” is. Een criminele organisatie uit Macao.
Prins Bernhard had volgens getuigen ook zo’n tatoeage.

Elda Stoel ontworpen door Joe Colombo

Ooit in het bezit van obdebo

Joe Colombo was één van de grote namen eind jaren zestig. Eén van zijn bekendste ontwerpen is het 'smoke glass', zo gevormd dat je het slechts met de duim hoeft vast te houden en de overige vingers vrij hebt om een sigaret te roken.

Leda (Surrealistische) Stoel ontworpen door Salvador Dali

Het kunstwerk 'De lippen van Mae West' (filmactrice en sekssymbool) van Salvador Dali heeft haar waarschijnlijk nog beroemder gemaakt dan ze al was.
Het is een roze zijden bank in de vorm van een wulpse mond.

Artaud had al een scenario geschreven voor de film” La cocquille et le clergyman” . Deze film viel niet goed bij de surrealisten, wel bij Luis Buñuel, die vervolgens met Salvador Dali een geruchtmakende film maakte: “Un chien andalou “(1929).

Van alle kwaad waar het in deze [fantastische] literatuur om draait, is de waanzin de kern. Veel van deze verhalen spelen zich af op de rand van de krankzinnigheid - een ziekte die in de Middeleeuwen aan het werk van duivels werd toegeschreven. De fantastische vertelling is een afdaling in de hel gebleven waarbij de lezer schimmen ontmoet. Geestesziek of niet, de romantische verteller worstelt met een identiteitsprobleem: bij zijn personages is de eenheid van de persoonlijkheid danig verstoord.

Bernhard Jäger: »Besuch aus Babel«

Voor Jorge Luis Borges was schrijven en spreken over andere boeken een wezenlijk onderdeel van zijn bestaan als schrijver en bibliofiel. Zijn voorkeuren waren verrassend en eclectisch. Hij sprak even begeesterend over het Gilgamesj-epos als over de geschiedenis van de zeeroverij. De legendarische Italiaanse uitgever Franco Maria Ricci kon Borges in 1972 strikken om dertig mijlpalen van de fantastische literatuur – genre dat hem na aan het hart lag – uit te kiezen en van een voorwoord te voorzien. De reeks werd De bibliotheek van Babel genoemd, naar het gelijknamige verhaal van Borges, waarin hij een oneindige bibliotheek verbeeldt. Er verschenen 29 door hemzelf gekozen en ingeleide boeken(waaronder Vathek van William Beckford) ,in het Italiaans. Het dertigste was een bundel verhalen van Borges zelf.

Anthony Powell “Books do furnish a room”

Plantin–Moretus is de enige drukkerij-uitgeverij die ons op wereldvlak bewaard is gebleven uit de renaissance- en baroktijd. Het is de voortzetting van de Officina Plantiniana, gesticht in 1555 door Christoffel Plantin, de eerste industriële drukker uit de geschiedenis.

William Beckford: Vathek

Vathek was de negende kalief van de Abassiden, die al op vroege leeftijd de troon besteeg. Zijn uiterlijk was majesteitelijk, maar als hij boos werd, werden zijn ogen zo verschrikkelijk, dat de ongelukkige op wie hij ze liet vallen, ogenblikkelijk achterover viel en soms zelfs stierf. Zijn grootste hebzucht was zijn dorst naar kennis. Hij wou alles weten. Daarom bouwde hij een hoge toren, waarin een trap van 1500 treden om de sterren te bestuderen. Kort na Vatheks eerste bezoek aan de toren arriveerde er een vreemdeling in de stad, die zei een koopman uit India te zijn. Hij verkocht de meest zeldzame dingen die Vathek ooit had gezien. Zijn aandacht werd vooral getrokken naar een paar gloeiende zwaarden met letters erop. Nadat hij ze gekocht had nodigde hij de koopman uit bij hem te komen eten. Vathek vroeg hem van alles, maar de koopman beantwoordde niets, dus bekeek hij de koopman met zijn boze oog, maar die blikte of bloosde niet. Daarop liet Vathek de koopman in de kerker gooien, maar 's anderdaags lagen de bewakers op de grond, en de koopman was weg. Wie was die koopman, en welke bedoelingen had hij? En wat betekenden die letters op de zwaarden?

Dante Gabriel Rossetti: Schets van Algernon Charles Swinburne

Swinburne, die behoorde tot de kring der prerafaelieten, was een rebel. Hij beledigde de preutse cultuur in zijn omgeving en choqueerde ze. Hij schrijft: ‘…Hij die het allerhoogste kwaad is, God…’ De godsdienst neemt een zon weg en geeft ons alleen maar een ster terug. God was de grote onderdrukker van de menselijke ziel, die in de mensheid een overweldigend verlangen had geschapen maar niets bood waarmee dit verlangen bevredigd zou kunnen worden, behalve dingen die als immoreel werden bestempeld. De dood van God is voorwaarde voor de vergoddelijking van de mens.

Dante Gabriel Rossetti: St Joris en de draak

Ontwerp voor glas-in-lood raam

Pre Rafael

debo: St Joris en de draak

Ooit toen debo 12 jaar was heeft ie zich laten verleiden zich te identificeren met hem die de heidenen versloeg…
Wij allen hebben onze jeugdzonden.

Rafael: Sint Joris en de draak

Sint-Joris wordt traditioneel afgebeeld met een draak, die hij volgens de overlevering zou hebben gedood. De draak staat hierbij symbool voor het heidendom. Het verslaan van de draak symboliseert de bekering van een heidens land of stad tot het christendom.

Epicurus:

detail van "School van Athene" door Rafael

Waar het om gaat in de filosofie is het persoonlijk geluk, volgens Epicurus het hoogste goed in het menselijk leven. Centraal hierbij staat het vermijden van pijn en verdriet. Als de filosofie ons niet van onze angsten zou bevrijden, met name van onze angst voor de goden en voor de dood, dan zou er geen reden zijn om haar serieus te nemen. Dit betekent, dat de rest van Epicurus' filosofie in dienst staat van deze ethiek. Een logica of politieke filosofie heeft hij niet ontwikkeld.

In de filosofie van Michel Onfray neemt de psychoanalyse een belangrijke plaats in. Hij beschouwt elke religieuze levensbeschouwing als onhoudbaar en profileert zich als atheïst. Hij benadert het atheïsme, net als het hedonisme, positief en plaatst deze in een anarchistische wereldbeschouwing. Volgens Onfray is het de plicht van de mens te genieten. Elk ethisch handelen moet gebaseerd zijn op genot. In dit verband spreekt Onfray over een "esthetische ethiek". In zijn moraal is alles gericht op genot en wordt het menselijk lijden afgewezen. Werkelijke naastenliefde bestaat volgens Onfray niet; naastenliefde is volgens Michel Onfray feitelijk een middel om het eigen genot centraal te stellen - hij spreekt daarom over "consideratie" in plaats van naastenliefde.

Michel Onfray
in privé-domein nr. 244: “Vulkanisch verlangen”:

>>De mondopening van de lamprei,omrand als een demonische oorlogsmachine, wordt met kop en al afgehakt. Dan wanneer het zijn getande vagina kwijt is, bestaat het voort in een fallische vorm, lang en soepel, gezwollen en buisvormig. Dan ligt ie op je bord, in stukken gesneden, zwemmend in een bruinige vloeistof, zoals waarschijnlijk de oerwateren er uit zagen: modderig, donker en vol aarde: “Lamproie a la bordelaise”<<.

De naam van de reeks (auto-) biografische boeken van de Arbeiderspers werd ontleend aan die van een kleine Franse uitgeverij, 'Editions du Cap', alias 'Domaine privé'. Produktiechef Wim Mol stelde een mooi en afwijkend formaat vast, 11,5 bij 19,5 cm (géén Gulden Snede) en deed de typografie. Ook hij zocht het in Frankrijk. Als symbool van beslotenheid plaatste hij tegenover de titelpagina
» P R I V É - DOM E I N « tussen guillemets (Franse aanhalingstekens) en de paginacijfers tussen haakjes.
De guillemets verdwenen al snel weer (niet nederlands).

Willempie

Vanaf gisteren presenteren nrc.next, NRC Handelsblad en nrc.nl zich met een nieuwe campagne, gemaakt door ontwerpbureau Thonik. Beeldbepalend is een rood grafisch teken voor een pijltje naar rechts, ook wel een Frans aanhalingsteken. De officiële naam voor het pijlteken is guillemet. Dat is afgeleid van de Franse naam voor Willem, naar de zestiende-eeuwse Franse drukker en letterontwerper Guillaume le Bé, die het teken als eerste gebruikt zou hebben. Het wordt in Frankrijk en Duitsland nog veel gebruikt om, dubbel of enkel, een citaat te openen << en weer te sluiten >>. Maar op apparaten betekent > afspelen, en >> snel vooruitspoelen, fast forward.

Een logo is een beeld met een functie: het moet in zo’n kort mogelijke tijd herkenbaar zijn. Tegelijkertijd moet het een impliciete boodschap uitstralen. Daartoe heeft de ontwerper ervan de beschikking over vorm, kleur en tekst. Een ronde vorm heeft uiteraard een andere betekenis dan een hoekige en een koele kleur een andere dan een warme.
Er zijn open en gesloten vormen, scherpe en zachte. Er zijn kille, harde, vrolijke en warme kleuren. Met deze middelen is het mogelijk iets te zeggen zonder dat je het uitspreekt, zonder dat het zelfs ter discussie kan staan.
Een logo kan dus zeer pregnant zijn.

"Het is duidelijk dat dit zwakke en bangige wezen, al zijn er nog zoveel van, zich niet handhaven kan, dat het volgens zijn eigenschappen geen andere rol in de wereld kan spelen dan die van de kudde lammeren tussen de stropende wolven."

Herman Hesse: De Steppewolf

“A Shepeheards boye (no better doe him call)
when Winters wastful spight was almost spent,
All in a sunneshine day, as did befall,
Led forth his flock, that had been long ypent.
So faynt they woxe, and feeble in the folde,
That now vnnethes their feete could them vphold. “

“The Shepheardes Calender” was het eerste grote werk van de Engelse dichter Edmund Spenser. Het door de Londense drukker Hugh Singleton in 1579 anoniem gepubliceerde pastorale werk werd geschreven in navolging van de ecloges van Theocritus, Vergilius (Bucolica) en modernere schrijvers als de Italiaanse dichter Baptista Mantuanus en de Franse schrijver Clément Marot.
Het werk beschrijft op allegorische wijze de 12 maanden en het eeuwige verloop van de seizoenen en geeft tegelijkertijd commentaar op politieke ontwikkelingen in het Engeland van Elizabeth I. Elke maand wordt voorafgegaan door een houtsnede en een inleiding, en is verder voorzien van commentaar .