Winterboek

Op 22 november 1940 vinden we de volgende advertentie:

“Vraag aan Sint Nicolaas:
Het G.P (Geïllustreerde Pers, uitgever van “Margriet” en “Donald Duck”’ enz.) Winterboek. Een bijna 200 blz. dik boek voor jongens en meisjes van 8-16 jaar. Vol prachtige, spannende verhalen, grappige vertellingen, oude en nieuwe sprookjes, leuke spelletjes, goochelkunststukjes, knutselwerkjes enz.”

Dit Winterboek wordt gesloten.

Winterseizoen

Advertentie:

"The “Vivaldi Winter hair” costs L$250 for a color pack and L$750 for full color pack. The colors include, among others: reds(fire red, beautiful brown, passion red, lovely light brown)."

Overigens was de bijnaam van Vivaldi “il prete rosso”, wat buiten het voor de handliggende “de rode priester” (let op: rood betekent roodharig) ook nog “de hete bedpan” zou betekenen. Dat is uiteraard niet evident, maar een mogelijke verklaring zou kunnen zijn: zoals men in Brussel een prostituée een “stoof”, d.i. een bedverwarmer, noemde - vandaar "de Stoofstraat" aldaar - zo waren pastoors misschien ook bekend om hun seksuele exploten en noemde men een bedverwarmer in het Italiaans dus een “prete”, waarbij “rosso” uiteraard “roodgloeiend” kan betekenen(!).

wintertafereel

Een pinguïn die depressief is en daarom het liefst achter de bank bij de kachel staat. Het lijkt op een absurd theaterstuk, maar Andrej Koerkov weet in het boek “Picknick op het ijs” op een serieuze en geloofwaardige manier de hoofdpersonen neer te zetten en het verhaal erom heen te schetsen. De dierentuin in Kiev moet wegens geldgebrek sluiten, daarom wordt de pinguïn in de krant aangeboden. Victor haalt het beest op en voert het ingevroren vis uit de supermarkt. Van tijd tot tijd gaat hij uit wandelen met zijn huisdier, maar de pinguïn kan maar moeilijk uit zijn neerslachtigheid bevrijd worden.

wintertenen

Zelfde afbeelding als hieronder maar dan bewerkt, ook een hommage aan Pollock (zoals Google deed)



"Slapen als een opgeborgen ei is wat ze wil,
ze wil flinterdunne dromen vlak boven haar ogen.
Houdt ze ze open dan is er overzicht en orde,
dan ruikt ze de logge opstaanlucht die
hoekig en bedaard de slaapkamerstilte omlijnt.
Dan is ze waar ze wezen kan.

Geen ooglid naar beneden dus. Duisternis, dat is
een vormeloze koelcel met ingevroren stemmetjes.
Het maakt haar huid één grote, opgezwollen winterteen,
geprik, gestotter, een tinteling
vol kamerzwart geroezemoes."

Joost Zwagerman

winterwortel

als Lichtenstein



Roy Lichtenstein vond dat moderne mensen bereid waren om zo ongeveer alles op te hangen en elke verfspat als kunst te accepteren ( Duchamp ging zelfs verder, zoals vermeld), maar dat er nog één taboe bestond: "low culture" zou door afnemers van "high culture" beslist niet worden getolereerd. Elementen uit advertenties, uit strips en reclames nam hij nauwkeurig - maar wel gemanipuleerd en geregisseerd - over op zijn doeken. Alledaagser en banaler konden zijn onderwerpen niet zijn. Zo presenteerde Lichtenstein zichzelf in 1962 in een beroemde New Yorkse galerie. Hij bereikte er het gewenste effect mee: het publiek was geshockeerd.
Daar waar Dada nog kritisch, ironisch was, wilde Pop-Art dat niet zijn: slechts registreren.

Sterrenbeeld

Steenbok

Op het spoor gezet door mijn leermeester Jacques den Haan:

Tropic of Capricorn is het tweede deel van Henry Miller's autobiografische boeken. Beschreef hij in "Kreeftskeerkring" zijn moeizame, turbulente jaren in Parijs, in "Steenbokskeerkring" richt Miller zijn blik op het New York van omstreeks 1920. Hij vertelt over de chaotische achtergrond van zijn Duitse milieu, zijn eerste (mislukte) huwelijk, de jungle van zijn vele liefdesaffaires, met als hoogtepunten zijn ervaringen als personeelschef van een telegraafmaatschappij en zijn kennismaking met June Smith.

"Any genuine philosophy leads to action and from action back again to wonder, to the enduring fact of mystery."

Henry Miller

winterslaap

De winterslaap

"Als de sneeuw niet meer
Smelten wil,
Een boterham met dubbel jam
De mond niet opent,
een oog kijkt eerder scheel
naar een gebroken ruit –
Dan hangt men lakens voor het raam,
De kille bloedsomloop
Zakt naar de modder,
Er is geen wakker worden aan."

Waterkou

J.W. Waterhouse: "Ariadne"

Arthur Lehning wikkelde in de jaren zestig een draad af in het anarchistische labyrint uit die tijd, waarbij ook een bekende Friese anarchist aan de orde kwam. Het Friese dorp Appelscha is zelfs van historische betekenis voor het Nederlandse anarchisme. Al jarenlang worden de pinksterlanddagen, de jaarlijkse bijeenkomst van Nederlandse anarchisten, daar georganiseerd.
Waarom zijn er zoveel vrouwen in het rood gekleed bij Waterhouse? Wat is daar de rode draad? Heeft vast niets met “De Rode Draad” te maken!

Winter's Tale

“You can never hold back spring
You can be sure that I will never
Stop believing
The blushing rose will climb
Spring ahead or fall behind
Winter dreams the same dream
Every time

You can never hold back spring
Even though you've lost your way
The world keeps dreaming of spring


So close your eyes
Open you heart
To one who's dreaming of you
You can never hold back spring
Baby

Remember everything that spring
Can bring
You can never hold back spring“

Tom Waits

Ik stel me voor

Het is op veler dringende verzoek dat deBo een portret van mij heeft gekonterfeit en ik kan niet anders dan met voldoening mijzelve beschouwen: dat ben ik!
Ook vond ik een treffend versje:

“De Joker is opgestaan
Heeft zijn make-up opgedaan
En een goede grap bedacht
Ontmaskert het systeem en lacht

Men eist de kaart terug van die klier
Maar de Joker, die vertrekt geen spier
De strijd nog lang niet beslecht
Staat hij vooralsnog in zijn recht

Probeert de zaak eens op te fokken
Teneinde een discussie uit te lokken
Maar hoewel men de grap wel ziet
Veel gepraat wordt er nog niet”

winternacht

Als op een winternacht is ontzettend onderhoudend, afwisselend poëtisch, essayistisch, prozaïsch en hilarisch. Calvino brengt ons terug naar de tijd toen we nog onbezonnen lazen, zonder kennis van het boekbedrijf, de wereld van recensies en polemieken, die tijd toen boeken uit een donkere tunnel leken te komen, in plaats van te worden geschreven door al te kleinmenselijke schrijvers. Ondertussen verwijst hij naar Kafka, geeft hij een personage de naam ,,Hermes'' (de boodschapper van de goden, ofte de goddelijke schrijver) en brengt hij een ode aan de Lezeres. Uiteindelijk draait alles om haar: die vrouw die met overgave zit te lezen

intermezzo

"Gris con dos formas" (Grijs in twee vormen) Antoni Tapies

“Ik zou een taal willen die geen betekenis draagt, maar bovenal intensiteit, een betekenis die aan de betekenis ontstijgt, en die je niet zozeer zou moeten lezen, als wel bezien,met de geleerdheid van het oog, de eruditie van het netvlies."

Erwin Mortier: “Godenslaap”


Het is slecht gesteld met de kunst in de 21e eeuw. Er zijn evenwel lichtpuntjes.

winterkost

“Andere Tijden”

“Toen stond tante Toos onstuimig op. Ze smeet de vorken en messen in de leege schaal van de zuurkool, smakte de borden bijeen, en omdat ze 'r mond bij dat ophitsend lawaai niet houden kon, ging ze plotseling driftig tegen 't morsend meisje tekeer.
‘Nou zeg ik je één ding!’, zei ze met 'n rapshuis-gezicht: ‘je staat niet eerder van tafel op voor je bord leeg is! Mijn hoef je niet te likken en voor mijn hoef je geen snoepgoed te bewaren, maar eten zal je, al stik-ie 'r in! Da's me elke dag 't zelfde gemier, en dat hangt me de keel uit, versta je?.... Ik vraag of je 't verstaat?’

Uit: “Droomkoninkje. “
HERMAN HEIJERMANS.


Duchamp heeft invloed gehad op de manier waarop wij tegen de dingen aankijken. Waarschijnlijk is de manier van kijken die wij “Camp” noemen bij hem ontstaan. Hoe vermakelijk is het niet om te kijken naar zulke oude plaatjes, de truttigheid die er uit spreekt werkt op onze lachspieren. Zo gaat het ook met teksten uit een lang vervlogen tijd.

Ijspret

Marcel Duchamp heeft de weg geopend naar een bepaalde voorkeur voor de charme van oude gravures. Waar hij ze aanvankelijk bewerkte en er collages van maakte was het al gauw zo dat kunstkenners er de bijzondere schoonheid van gingen waarderen.


Schaatsen

"Zij had de scheve schaats gereden en raakte even van de baan.
Hij dacht wat is daarvan de reden, hij kon dat onrecht echt niet aan.
Hij is dan ook maar scheef gaan schaatsen, hoewel hij zeer goed schaatsen kon.
Dan weer zij en dan weer hij, maar zij was ‘t die er mee begon.
‘Ik heb de schuld’ bekende zij verloren ‘ik schaatste als de eerste fout’.
Maar hij hield nu van ’t schuine schaatsen en de rest… dat liet hem koud."

winterbanden

Uit het toilet of uit de garage is om het even.

De gedachte dat ieder object een potentieel museumstuk is, werd in één keer manifest toen Marcel Duchamp in 1917 een pissoir inzond voor een tentoonstelling in het Museum of Modern Art in New York Met zijn inzending, ‘Fontaine’, bewees Duchamp dat de toevoeging van een artistieke gedachte van ieder banaal object kunst kan maken. Met deze daad veranderde de betekenis van kunst radicaal. Een “Readymade”, noemde Duchamp zijn werk: een object wordt uit zijn alledaagse context gehaald, van handtekening voorzien , een titel gegeven en tot kunst bestempeld. Het object is er al, de kunstenaar plaatst het in een context waar juist door deze context een andere, vaak hogere waarde wordt toegekend aan het voorwerp.

Winterschilder 2

“De Winter” is de beeltenis van een oude gekloofde, knoestige boomstronk met menselijke vormen, overwoekerd door klimop, gekweld door een boomzwam die eruit ziet als een mond met vertrokken lippen. Maar een spleet in het dode hout verbergt een stralend oog dat wel een stuk steen moet zijn, met zijn angstaanjagend koude vuur. De gevlochten mat die de plaats omhult waar men zich de schouders moet denken, sluit vlak onder de gebruikelijke borsttooi, een tak waaraan een citroen en een sinaasappel hangen: de kostelijke vruchten uit het zuiden tijdens het dode seizoen.”

Uit: “Arcimboldo de wonderbaarlijke”: Andre Pieyre de Mandiargues

Winterblues

witter dan Winter kan niet.



Johnny Winter profiteerde eind jaren zestig van het succes van een nieuwe generatie van rockgitaristen, zoals Jimi Hendrix, Eric Clapton, en Carlos Santana. In 1968 wordt hij door het blad Rolling Stone samen met Janis Joplin uitgeroepen tot één van de grote beloften in de rockmuziek. Johnny valt, behalve door zijn virtuoze gitaarspel, op door het feit dat hij, net als broer Edgar, een albino is. Winter maakt vanaf 1968 verscheidene succesvolle albums, en raakt dan verslaafd aan heroïne. Zijn muziek neigt steeds meer naar hardrock totdat hij in 1977 begint samen te werken met Muddy Waters

Winter Koning Winter

“De vogel die het hoogste zou kunnen vliegen, die zou koning zijn. Alle vogels deden heel goed hun best, maar niemand kon zo hoog vliegen als de ooievaar. Toen de ooievaar zo hoog vloog dat zelfs hij niet hoger kon, kwam er opeens een heel klein vogeltje tussen de veren van de ooievaar vandaan.... het Winterkoninkje! Hij kon toen nog hoger vliegen dan de ooievaar en was daardoor de winnaar. Daarom moesten de vogels hem nu wel tot de koning der vogels uitroepen. Een aantal vogels zeiden dat het niet eerlijk gegaan was en toen werd besloten dat de Winterkoning alleen in de winter koning zou mogen zijn. Zo kreeg hij de naam Winterkoning." “

"Hard is koning winter
Meedogenloos zijn vriend de wind
Wit is het diepe woud
In vriezend koude nacht”

Wintermode

"De Engelse popkunstenaar Allen Jones vervaardigt in 1969 een controversieel ameublement van fiber-glazen vrouwen in uitdagend minimale lederen kledij. Het gebruik van onderdanige vrouwen als fauteuil, salontafel of staande lamp riep heftige reacties op, hoewel Jones het al kritisch bedoelde. Het ameublement is comfortabel, maar eerder kunst dan design."

Deze schoenen (wintermode 2009) daarentegen, die Allen jaloers zouden hebben gemaakt, doen zeker niet onderdanig aan.



Poparchitectuur in films: “A Clockwork Orange” van Stanley Kubrick uit 1971 een monument van een tijd waarin de toekomst krachtige ronde, sculpturale vormen had in stevige kleuren. De film begint in de 'Moloko Milk Bar', die geheel wit is en waar de meubels bestaan uit naakte vrouwen, net als het ameublement van Allen Jones en klaarblijkelijk van hem overgenomen

Winter Hartje Winter

Moeder natuur beeldhouwt treffende vormen.

You said you loved to watch me sleep
You put your head down on my chest
To hear my breath

Go on, take my last breath from me
I dont want to live no more
And cut my eyes so I cant see
I cant see you looking back as you walk out the door

Chorus:
Cold, hard heart
Cold, cruel heart
Whats it gonna take
To break your cold,hard heart

Fragment “Cold Heart” J. bon jovi

Winterschilder

De grote Winterschilder penseelde op onovertroffen wijze, bijgestaan door zijn charmante assistente, een landschap als een plaatje en dat nabij het mooie dorp Delden, waar zoveel goeds geschiedde.
Hij toont bijzondere zachtheid in zijn penseelvoering en tegelijkertijd is het stuk qua helderheid bijna lichtgevend. Dit werk heeft vrijwel geen professionele belichting nodig om de bedoelde emotie over te brengen. Dit winterwerk doet je verlangen naar kou, krakend verse sneeuw en een strak heldere lucht die de sterren in je ogen laten opkomen.

intermezzo

"Carlo Bugatti designed many wild, exotic pieces of furniture around the turn of the century which increasingly used more and more vellum until finally, entire wooden frames of his furniture were covered with vellum (Ettore, his son and Jean, his grandson, designed the famous Bugatti cars.) Carlo Bugatti began designing furniture in 1880. By the mid-1890's undecorated or lightly decorated vellum panels were characteristic of his furniture. The vellum panels were surrounded by elaborate inlaid borders of white and yellow metals, pale wood and ebony or repousse metalwork".

"Not only are these pieces of furniture wild visually, but the adhering of skin to wood creates wild tensions. Vellum and parchment are extremely hygroscopic and naturally expand and contract with seasonal relative humidity variations. These skins can be quite tough sometimes and will warp pulp boards when glued down on a bookbinding. Parchment and vellum can also be easily torn or cracked when the skin is thin and/or the conditions are too dry and stressful."

wintersport

"Saint Moritz" Tamara de Lempicka

In de jaren voor de tweede wereldoorlog was wintersport alleen weggelegd voor de allerrijksten.
St. Moritz wordt beschouwd als één van de oudste en beroemdste skiplaatsen ter wereld. Het dorp staat bekend om de rich and famous die daar komen om te skiën op de perfecte pistes en te shoppen in de mondaine winkels.

“De eenzame hoogte van St. Moritz' club van miljardairs; "Mannen met witte sokken kom je hier niet tegen”

Jort Kelder en Yvo van Regteren Altena

sneeuwpret

Maar is hij mooier dan de door veel autokenners als mooiste auto ooit gekenschetst: de Bugatti Atlantic ? Diens beide helften zijn aaneengeklonken omdat de legering van het materiaal lassen niet toestond. Dat maakt hem (per ongeluk) wel erg aantrekkelijk!


Beschouwd als de snelste, krachtigste en duurste auto (800.000 euro) ter wereld .
Waren er in het begin nogal twijfels of hij ooit in productie zou komen: de Bugatti Veyron.
Vermogen: 1001 pk (tot 1050 pk, afhankelijk van temperatuur. Deze is bij elke Bugatti anders)
Topsnelheid: fabrieksopgave 406 km/u, hoogst gemeten topsnelheid: 408,47 gemeten door Duitse overheidsinspectie op 19 april 2005.
0-100 km/u: 2,3 seconden(de nieuwe cijfers)

sneeuw

The Snow Man

"One must have a mind of winter
To regard the frost and the boughs
Of the pine-trees crusted with snow;

And have been cold a long time
To behold the junipers shagged with ice,
The spruces rough in the distant glitter

Of the January sun; and not to think
Of any misery in the sound of the wind,
In the sound of a few leaves,

Which is the sound of the land
Full of the same wind
That is blowing in the same bare place

For the listener, who listens in the snow,
And, nothing himself, beholds
Nothing that is not there and the nothing that is."

wintertuin

Wintergarden

"The season’s anguish, crashing whirlwind, ice,
Have passed, and cleansed the trodden paths
That silent gardeners have strewn with ash.

The iron circles of the sky
Are worn away by tempest;
Yet in this garden there is no more strife:
The winter’s knife buried in the earth.
Pure music is the cry that tears
The birdless branches in the wind.
No blossom is reborn. The blue
Stare of the pond is blind.

And no one sees
A restless stranger through the morning stray
Across the sodden law, whose eyes
Are tired of weeping, in whose breast
A savage sun consumes its hidden day"

David Gascoyne

Winterreise

Winterreise is een liederencyclus van de Oostenrijkse componist Franz Schubert. Het werk bestaat uit 24 gedichten van Wilhelm Müller een Duitse romantische dichter, die door Schubert op muziek zijn gezet. De muziek is in dit geval de zangstem met pianobegeleiding. Het verhaal van Winterreise lijkt heel simpel. Een jongeman wordt afgewezen en gaat daarop op reis, de gedichten beschrijven zijn reis. In het laatste gedicht ontmoet de jongeman “Der Leierman”, de speelman met de lier, wat een verpersoonlijking van de dood is.
Friedrichs landschappen kan men bekijken als een montage van fragmenten die hij op verschillende plaatsen en momenten naar de natuur getekend had. Aan de basis ervan liggen meetkundige structuren zoals de hyperbool, een driehoek, de gulden snede. In die laatste eigenschappen toonde Friedrich zich een classicist. In de eerste is hij de voorloper van veel 20e eeuwse schilders/dichters .

Winter: ijs

Ijsland




Fragment song Bjork

Winter: januari

Getijdenboek : "Les très riches heures du Duc de Berry"
Een soort kalender, waarin gebeden, spreuken en naamdagen van heiligen vermeld stonden en die op reis kon worden meegenomen. De afbeeldingen bij elke maand van het jaar zijn uitsluitend wereldlijk van aard.
Hier zien we de afbeelding van de maand januari. In de calendaria wordt de maand januari voorgesteld als de maand van de levensgenieters. Hier is de levensgenieter de hertog van Berry zelf: achter de tafel tweede van rechts. Hij wordt voorgesteld als knap en intelligent. Hij zit met zijn rug naar de haard (afgeschermd door een rieten vlechtwerk) en met zijn buik tegen de rijkvoorziene tafel. Ook zijn dierbare hondjes zitten op tafel en mogen meegenieten.

Begin

Begin van de weg




"Ik ren in het bos
En maak grote stappen
Gooi de stres van me af
Niemand die dit gevoel kan kappen

Een rondje is niet genoeg
Dus ik ren er nog een paar
Ik ren gewoon door
Ook al voelen mijn benen nog zo zwaar

Mijn kuiten doen pijn
Maar toch zet ik door
Ik blijf stevig rennen
Met een leuk muziekje in mijn oor

Ik ren het bos weer uit
En trek nog een laatste sprint
Ik voel me zo opgelucht
Ben zo vrij als een kind

Ik ren zo hard ik kan
Zodat ik de longen uit mijn lichaam zucht
Wat voel ik me toch fijn
Hier in de buitenlucht

Tot slot even een rustige pas
Kijk tevreden om me heen
Als ik morgenochtend wakker word
Dan ga ik weer meteen"

morgengedachte

Fragment uit Morgengedachte: Lord Byron:

"De nacht zwicht – ’t nevelwaas, dat berg en woud omhult,
Versmelt in’t morgenrood, dat de oosterkim verguldt;
’t licht wekt de wereld uit zijn slaap; een ander HEDEN
Gaat op, dat u, o mens! Die dankbaar het begroet,
Tot weinig meerder dan uw einde brengen moet,
en de omvang groeien doen van ’t vaak herdacht verleden."

Fragment uit “Night Thoughts” van Edward Young:

“Gij , wie de dag vereert als eerstgeboren broeder!
Voorvader der natuur, onze algemene moeder!
Majestueuze nacht, wiens rijk dan nog bestaat,
Als in’t heelal geen zon meer op of onder gaat!"