“De Winter” is de beeltenis van een oude gekloofde, knoestige boomstronk met menselijke vormen, overwoekerd door klimop, gekweld door een boomzwam die eruit ziet als een mond met vertrokken lippen. Maar een spleet in het dode hout verbergt een stralend oog dat wel een stuk steen moet zijn, met zijn angstaanjagend koude vuur. De gevlochten mat die de plaats omhult waar men zich de schouders moet denken, sluit vlak onder de gebruikelijke borsttooi, een tak waaraan een citroen en een sinaasappel hangen: de kostelijke vruchten uit het zuiden tijdens het dode seizoen.”
Uit: “Arcimboldo de wonderbaarlijke”: Andre Pieyre de Mandiargues
2 opmerkingen:
"De schilder die het aandurfde de Duitse keizer met louter groente en fruit uit te beelden en daarvoor in de adelstand werd verheven, was in de tweede helft van de zestiende eeuw aan het Praagse hof portrettist van de Habsburgers."
Ben het overigens wel met Meijsing eens dat dit uiteindelijk ellendige schilderijen zijn, die het Manierisme in een kwaad daglicht hebben gesteld.
Een reactie posten