Narcissus en Echo: Penning
Toevallig had Narcissus, afgedwaald van het trouwe gezelschap van zijn makkers, gezegd: ‘Is daar iemand?' En: ‘Iemand', had Echo geantwoord. Narcissus is stomverbaasd en, terwijl hij zijn scherpe blik naar alle kanten laat gaan, roept hij met luide stem: ‘Kom!': zij roept de roepende. Hij kijkt om en zegt weer omdat niemand komt: ‘Waarom vlucht je voor mij?' En zij heeft evenveel woorden als hij gezegd heeft weerkaatst. Hij zet door en zegt, misleid door de klank van de antwoordende stem: ‘Laten wij hier samenkomen.' En Echo die nooit op enig geluid liever zou antwoorden heeft weerkaatst: ‘Laten we samenkomen'.
3 opmerkingen:
Een opgeklommen krijgsman of condottiere uit de 15e eeuw was Sigismondo Malatesta, een voorbeeld voor d’Annunzio en favoriet van Ezra Pound . Deze Malatesta liet om zijn macht te consolideren kastelen en kerken bouwen.
In de muren van die kastelen en kerken liet hij potten vol met penningen inmetselen met zijn beeltenis en naam erop ( en die van de kunstenaar).
Met het opkomende zelfbewustzijn van de beeldende kunstenaars in de Renaissance werd de discussie aangewakkerd over de hegemonie tussen het geschreven woord en de afbeelding. De penning probeerde een combinatie te zijn van woord en beeld. Zij was van duurzaam materiaal gemaakt (brons bijv.), reproduceerbaar en dus ook gemakkelijk verspreidbaar.
"Zo’n penning was een kostbaar en kostelijk aandenken, dat je vaak in de hand nam om van dichtbij te bekijken. Een combinatie van tactiel en visueel genoegen en van geestelijke inspanning om een eventueel motto te ontcijferen en te begrijpen."
Een reactie posten