De boekenkast van de hoofdfiguur is een verhaal apart. Des Esseintes heeft ook hier zijn voorkeuren: hoofdzakelijk Latijnse werken, uiteraard veelal in de eerste druk, geschreven tijdens de ondergang van het Romeinse rijk. Dit literaire dieet wisselt hij af met de mystieke tetanus van d’Aurevilly, Baudelaire en Verlaine:.
Chanson d'automne
I
Droeve tonen
van violen
die in 't najaar klinken
laten mijn hart
in verlangende smart
verzinken.
II
De keel gesnoerd,
doodsbleek, geroerd
als klokken luiden,
denk ik nog aan
wat is gegaan
en wil ik huilen.
De eerste twee regels van het gedicht ("Les sanglots longs des violons de l'automne / Blessent mon cœur d'une langueur monotone."), werden door de geallieerden via Radio Londen als code doorgegeven aan het Franse verzet.
Paul Verlaine schoot op Arthur Rimbaud, na absint te hebben gedronken. Oscar Wilde dronk het ook en Ernest Hemingway heeft zijn “For whom the bell tolls” onder invloed van absint geschreven .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten