maandag 5 april 2010


Georges de La Tour: « De valsspeler «

Afbeelding op voorkant van de Nederlandse vertaling (1978) van La Rochefoucaulds maximen .

Men zou La Rochefoucauld de filosoof van de eerlijkheid kunnen noemen- en dan in de ruimste zin van het woord. Zijn maximen tonen bijna stuk voor stuk aan dat wat in het dageijks leven deugdzaamheid wordt genoemd meestal alleen als deugd vermomd eigenbelang is, ze zijn een requisitoir tegen de schijnheiligheid.

Wat mij aan Jünger het meest interesseert zijn z’n dagboeken omdat een opvallend aspect daarvan zijn neiging is om een generaliserende gedachte af te leiden uit een concrete gebeurtenis. Dat vloeit voort uit zijn overtuiging dat de fenomenen terug te voeren zijn tot een verborgen ordening en leidt tot vele aforistische uitspraken. Zijn grote voorbeelden zijn Lichtenberg, Chamfort en… La Rochefoucauld.

2 opmerkingen:

debo zei

Nietzsche was groot bewonderaar van La Rochefoucauld en werd niet alleen beïnvloed door diens ideeen maar ook door z’n stijl.

La Rochefoucauld zei

“Niemand verdient om zijn goedheid geprezen te worden als hij de kracht mist om ook slecht te zijn; ook in andere gevallen is goedheid meestal slechts luiheid of gebrek aan wilskracht.”