Fernand Khnopff: "Masque "
De ogen vallen het eerst op.
Verzonken in het bleke gips van Khnopff’s masker lijken ze dwars door je heen te kijken, alsof de eigenares in hoger sferen verkeerde. Vervolgens kom je er achter hoe ze daar kwam: een paar vleugels die uit haar hoofd steken. Halverwege een Grieks beeld en een renaissance cherubijntje is ze een buitengewone mix van stijlen: een artistieke kruising, zowel verleidelijk als beangstigend.
Aan het einde van de 19e eeuw werd de wereld steeds meer bevolkt door vreemde wezens: saters, centaurs, sfinxen, griffioenen, harpijen en andere soorten.
5 opmerkingen:
De woning van Khnopff, die hij voor zichzelf liet bouwen is een ware tempel van het Ik ( een “Culte du Moi”), een ivoren toren, die lijkt te zijn ontworpen als een heiligdom, gewijd aan de inspiratie, de overpeinzing en de schepping.
als motto:...
"On n'a que soi"
( kwam voor op zijn ex-libris)
”Passé…futur”, Dit zijn de vreemde woorden die geschreven staan op de voorgevel van de luxueuze woning waar Fernand Khnopff met zijn kunst aan de onsterfelijkheid werkt. Wanneer men zich over deze zinspreuk verwondert, geeft de meester ten antwoord dat het heden toch zo vergankelijk is! "Het kan amper dienen als doorgang".
Ook begin 21e eeuw kun je allerlei vreemde wezens tegenkomen, bij voorkeur in managementsferen. Onze Lieve Heer heeft vreemde kostgangers.
Ze zijn maskers.....en mooi ook !
Want:
een masker is een voorwerp of een laag van een bepaalde stof, die ertoe dient het gezicht tijdelijk geheel of gedeeltelijk te bedekken, met het oog op vermomming, opsmuk, medisch preventieve of therapeutische bescherming of behandeling, of met het oog op de uitdrukking van rang, stand of hoedanigheid, van gevoelens, van autoriteit, van een fictief of echt figuur of, meer algemeen, van eigenschappen die eigen of aangenomen zijn.
Een reactie posten