Gedronken door Oscar Wilde, Baudelaire, van Gogh, Picasso en vele anderen. Absint werd voor het eerst gebruikt in het antieke Griekenland vanwege zijn helende werking. In het negentiende eeuwse Frankrijk werd het een symbool van decadentie en daarna de zondebok voor alle sociale en politieke ellende uit die periode, uiteindelijk leidde dat tot een absoluut verbod van de drank.
6 opmerkingen:
Over absint deden de wildste geruchten de ronde: je zou er gek van worden, epilepsieaanvallen van krijgen, feetjes zien rondvliegen, blind van worden en er je oren door afsnijden.
Kijkt u ook eens op www.absintia.be
voor tips, trics and gadgets!
Verder leuk beeld; ken iemand die dat ook zal vinden!!!
Roodhaar heeft bovenstaande geschreven maar werkt nu via laptop van vriend... (ben wachtwoord kwijt...)
Roodhaar u is er weer!En dat omdat u zich herkende in het plaatje?
En een vrind die absint ook lekker vind?
Absint was meer dan een bedwelming van de zinnen of het denkvermogen. Je kon er ook van gaan hallucineren. Wat hebben mensen, in concreto kunstenaars, zich omtrent de effecten van drugs op hun schrijven of kunst verbeeld? Hoe zijn ze door het zich "beroezen" daadwerkelijk op een radicaal ander en méér onthullend spoor terechtgekomen?
In veel geschriften uit de 20e eeuw zijn scherpzinnige bespiegelingen te vinden over het zoeken naar de kern van de roes en de creativiteit. Met name Baudelaire, Rimbaud, De Quincey , Artaud, Burroughs en vooral Michaux(film over hasj en mescaline) en Jünger (“Annäherungen - Drogen und Rausch”), hebben zich met het onderwerp bezig gehouden.
Van Jünger werd gezegd: “Er bringt die großen Drogen, die den Traum eidetisch zünden, wieder auf den Plan.“
Een reactie posten