Foto: Settembrini
Met zijn leermeesters Settembrini en Naptha discussieert Kuifje over filosofie en politiek ("One bottle of Coca-Cola contains more spiritual microbes than all the boatloads of Marx and Engels”) en van de mysterieuze Herr Peeperkorn krijgt hij lessen in kunstgeschiedenis en freudiaanse psychologie ("Isn't your mania for chasing wrongdoers a wish to punish your father?”).
4 opmerkingen:
“Ziekten zijn absoluut een zeer belangrijke factor in het leven, want er zijn een ontelbaar aantal varianten van hen en iedereen heeft er wel mee te maken. Momenteel zijn we slecht op de hoogte van de kunst ze te gebruiken. Waarschijnlijk zijn ze de meest interessante stimulans en onderwerp voor onze meditatie en onze activiteiten….”
“Al die interesse in ziekte en dood is slechts een andere uiting van interesse in leven.”
Susan Sonntag heeft het in ”Illness as Metaphor” over De Toverberg: bij Hans Castorp wordt ontdekt dat hij tuberculose heeft en dat is een promotie voor hem.
De ziekte zal hem unieker maken, zal hem intelligenter maken dan hij was.
Settembrini is een Italiaanse humanist en vrijmetselaar. Hij hangt de principes van de individualistische democratie aan. Terwijl Settembrini zich inzet voor het leven en de vooruitgang, houdt Naphta zijn ogen gericht op de ondergang waar de mensen tot gedoemd zijn. Mann heeft zich voor deze twee heren onder meer laten inspireren door de tegenstelling tussen de twee basale levenskrachten die Nietzsche onderscheidde in zijn eerste boek “De geboorte van de tragedie” :
"Deze fundamentele machten liggen ten grondslag aan het leven en de kunst. Het Dionysische wordt geassocieerd met irrationaliteit, emoties en het sensuele “(lees: Naphta). " Het Apollinische aan de andere kant staat voor rationaliteit, harmonie, orde en beteugeling” (lees: Settembrini)
Een reactie posten