Je kunt het bekendste boek van Cortázar, Rayuela (hinkelspel), op verschillende manieren lezen.
Verhaal 1: is hoofdstuk 1 t/m 56 achter elkaar door. De rest, zo’n 190 bladzijden, kun je ongelezen laten.
Verhaal 2: is vanaf hoofdstuk 73, hinkelend door het boek heen.
Verhaal 3: is de eigen keuze van de lezer. Het is een boek dat je in wezen overal kunt beginnen.
Aan het eind van elk hoofdstuk staat het nummer van het hoofdstuk dat je erna kunt lezen. Veel latere commentatoren hebben opgemerkt dat het een soort hyperlinks zijn. Aan de hand van een onbekende gids ga je als het ware door een stad heen.
4 opmerkingen:
Mensen die literatuur voornamelijk een verhalende rol toedichten,liefst nog met eenheid van tijd , plaats en handeling, zullen dit boek onbegrijpelijk vinden en het waarschijnlijk vroegtijdig terzijde leggen.
De methode van Cortazar: bekijk de zaak van deze, die en andere kanten. De schilderkunst was hier al eerder vanuit gegaan: het Kubisme, begin twintigste eeuw.
In de film al decennia de gewoonste zaak, daarbuiten vreemd genoeg niet!
Er staan ook citaten van andere schrijvers (onder andere van Georges Bataille) en knipsels uit kranten tussen. Duidelijk een 'commentaar' van de schrijver zelf.
hinkelen is niet het woord dat bij het zien te binnen schiet
Een reactie posten