Johnny Winter profiteerde eind jaren zestig van het succes van een nieuwe generatie van rockgitaristen, zoals Jimi Hendrix, Eric Clapton, en Carlos Santana. In 1968 wordt hij door het blad Rolling Stone samen met Janis Joplin uitgeroepen tot één van de grote beloften in de rockmuziek. Johnny valt, behalve door zijn virtuoze gitaarspel, op door het feit dat hij, net als broer Edgar, een albino is. Winter maakt vanaf 1968 verscheidene succesvolle albums, en raakt dan verslaafd aan heroïne. Zijn muziek neigt steeds meer naar hardrock totdat hij in 1977 begint samen te werken met Muddy Waters
4 opmerkingen:
Deel van songtekst Johnny Winter:
“Lay down your sorrows,
Let me carry them awhile
Cast off your sadness,
And I'll lend you a smile
You've traveled such a long way
Searchin' for the light
Lay down your sorrows
And lay with me tonight.”
Als een albino misselijk is, wordt hij dan bleek ? En als het sneeuwt, zou hij dan nooit een wit trainingspak aantrekken en zo onopgemerkt de tram kunnen nemen ? En zou hij dan zwartrijden ?
Als een albino misselijk is moet hij ervan kotsen.
Bleek zijn of geen pigment hebben is iets anders dan onzichtbaar zijn.
U bent toch de schaduw-specialist?
Als een Ninja gelijk, beste An.
Of nou wit op wit of zwart op zwart!
Een reactie posten