Als op een winternacht is ontzettend onderhoudend, afwisselend poëtisch, essayistisch, prozaïsch en hilarisch. Calvino brengt ons terug naar de tijd toen we nog onbezonnen lazen, zonder kennis van het boekbedrijf, de wereld van recensies en polemieken, die tijd toen boeken uit een donkere tunnel leken te komen, in plaats van te worden geschreven door al te kleinmenselijke schrijvers. Ondertussen verwijst hij naar Kafka, geeft hij een personage de naam ,,Hermes'' (de boodschapper van de goden, ofte de goddelijke schrijver) en brengt hij een ode aan de Lezeres. Uiteindelijk draait alles om haar: die vrouw die met overgave zit te lezen
4 opmerkingen:
Uiterlijke Schijn,
Die een Innerlijke Leegheid omvat...
En wat Nu,
als die Innerlijkheid niet zo leeg blijkt als hij lijkt?
Is Uiterlijkheid leeg,
Of een vorm gegeven aan een nooit helemaal te bevatten inhoud?
Een Cadeau is pas een Cadeau als de Verrassing wordt vergroot door een mooie Verpakking...
Winternacht
"Het is koud en donker
maar naast jou warm
vooral de kussen
van zachte lippen
laat het daar buiten
sneeuwen en waaien
ik hoor het niet
zolang onze lijven zingen
de winternacht geselt ons huis
tekent bloemen op de ruiten
dat alles deert ons niet
het zomert onder de dekens."
Uiteindelijk draait alles om haar: die vrouw die de "Overgave" zit te lezen
Fanny of Granny, what's in a name.
Ik ken genoemd boek niet maar overgeven, mezelf dan, doe ik met graagte.
Het is een lot dat me getroffen heeft en daar ook geef ik mij aan over.Zoals ik me overgeef aan een vrouw.
Een reactie posten