dinsdag 19 oktober 2010
Ludovico Mazzanti: “Lucretia”
“We trokken ons aan een van de zijkanten terug, op een open plek die vol licht was en wat hoger lag, zodat we iedereen goed konden zien. Daar wees men mij de grote figuren aan die zich op het frisse grastapijt bevonden. En het feit dat ik hen mocht aanschouwen, maakt mij nu nog gelukkig. Ik zag er Electra met in haar gezelschap vele anderen, onder wie Hector en Aeneas. En ik herkende ook Caesar met zijn sperwersblik. Ik zag Camilla en Penthesilea, en aan de andere kant zag ik koning Latinus, die daar zat met zijn dochter Lavinia. Ik zag Brutus die Tarquinius verjoeg, Lucretia, Julia, Marcia en Cornelia, en alleen en terzijde zag ik Saladin. En toen ik mijn blik wat meer omhoog liet gaan, zag ik de meester van allen die weten, Aristoteles, zitten in een kring van filosofen.”
Dante: Canto IV
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Is dit de vertaling van een diepe wens?
De wens die de moeder is van de gedachte?
Heel mooi, ben onder de indruk.
Zou willen dat ik het zo mooi kon zeggen, prachtige website!!!
Een reactie posten