William-Adolphe Bouguereau: Maagd met Jezus en Johannes de Doper.
Er zijn kunstenaars wiens werk werd beschouwd als kitsch, zoals dat van Bouguereau , Maxfield Parrish en Norman Rockwell.
Momenteel worden veel van hen weer gezien als serieuze kunstenaars.
3 opmerkingen:
De discussie blijft evenwel voortgang vinden, is Bouguereau nou wel of niet kitsch? Was hij één van de grootste schilders van de 19e eeuw, of belichamen zijn schilderijen alles wat negatief is wat betreft academische kunst in een periode toen de impressionisten de conventionele kunst aan het uitdagen waren?
De 19de eeuw was de tijd van het gezwijmel en gemijmer. De eeuw van mystiek, introspectie, dagboekenschrijven, Sehnsucht en drama. Veel kunst was escapisme, een reactie op de iets te snelle veranderingen in de maatschappij. Geschilderde taferelen van stil burgergeluk horen daarbij, maar ook schilderijen, opera's en verhalen over feeën, tovenaars, ridders, jonkvrouwen en mythologische figuren, zoals romantici, Wagnerianen en Pre-rafaëlieten dat graag zagen.
En dat is gek genoeg een beeldtaal die helemaal niet zover weg ligt van de hedendaagse cultuur. De game- en filmindustrie heeft het succes van het fantasy-genre de laatste jaren geheel kunnen uitbuiten, Harry Potters magische avonturen zijn literatuur voor volwassenen geworden en Gothic doet het weer prima in popmuziek en zelfs in de hedendaagse kunst.
Een reactie posten