Octave Mirbeau: “Tuin der folteringen”
Ooit beschreven als “Het meest verderfelijke kunstwerk van de negentiende eeuw”, Mirbeau’s sensuele en verwarrende roman volgt de reis van een jonge man naar het einde van verlangen en verdorvenheid in een uitgestrekte Chinese paleistuin waar men van foltering geniet en die toepast als een vorm van kunst.
3 opmerkingen:
« Als je eens een verschrikkelijk boek wilt lezen, bestel dan Octave Mirbeau "Le Jardin des supplices". Dat is iets heel ergs, het siddert van sadistisch vreugde aan het folteren. Dat stuit me zeer tegen de borst. Niettemin vind ik het wonderbaarlijk. Zijn ziel schijnt uitgezworven naar sinistere oorden... »
Mirbeau’s roman is een losjes samengestelde herbewerking van teksten die een mengelmoes zijn van verschillende tijden, verschillende stijlen en verschillende karakters. Hij nam afstand van de vaste regels van de 19e-eeuwse roman: hij maakt gebruik van collagetechnieken, bekommert zich niet om waarschijnlijkheid en geloofwaardigheid, laat het idee van een gestructureerde intrige volkomen los.
“Ik draag deze pagina’s van moord en bloed op aan de priesters, de soldaten, de rechters, aan hen die onderwijzen, zij die heersen over anderen.”
Een reactie posten