“Lesbia and her Sparrow”: Sir Edward John Poynter.
Lesbia’s Sparrow
"All you Loves and Cupids cry
and all you men of feeling
my girl’s sparrow is dead,
my girl’s beloved sparrow.
She loved him more than herself.
He was sweeter than honey, and he
knew her, as she knows her mother.
He never flew out of her lap,
but, hopping about here and there,
’t Tjilpte en zong voor zijn meestres allene.
Ach! nu ging ’t daarheen langs duistre wegen,
Vanwaar nimmer iets werd weergekregen.
Wee u, duistre onderaardse machten,
die verslindt op aard al ’t schone en zachte,
en nu ook ’t schoon musken hebt genomen.
Ach, mijn mus, rampzalig omgekomen!
Door uw toedoen zijn mijn meisje’s ogen
roodbeschreid door tranen, niet te drogen.”
Gaius Valerius Catullus
6 opmerkingen:
Catullus werd hopeloos verliefd op Clodia, deze weinig eerbare dame zou weldra het leven van de jonge dichter domineren en zelfs verwoesten. (Niet alleen het leven van Catullus trouwens: zij had wel meer minnaars, die ze na verloop van tijd zonder scrupules dumpte) Zij was vermoedelijk Catullus' voornaamste inspiratiebron voor zijn liefdesgedichten, waarin hij haar met een schuilnaam Lesbia noemt - wat niet "Lesbische" wil zeggen - als hulde aan de dichteres Sappho van het Griekse eiland Lesbos.
Duidelijke echo's van Catullus' werk vinden we terug in Cantos van Ezra Pound.
“Drunk and disorderly
Always in custody
Me friends and me family
All man fed up with me, cause I
Drunk and disorderly
Every weedend I in the jail
Drunk and disorderly, nobody to stand bail”.
Pound, overigens, wist wat een gevangenis was, hij werd zelf opgesloten in de buurt van Pisa, waar hij de Pisan Canto's schreef.
Wanneer je weet dat het Latijnse "passer" behalve "musje" ook een woord is dat het mannelijk geslacht kan aanduiden, krijgt Catullus' gedicht een geheel andere lading: hij doet het niet meer!
Alruin-wortel, beste dokter, alruin...!
Een reactie posten