(naar Arcimboldo)
Henry Miller: “Ik ben voor obscene taal en tegen pornografie. Het obscene is een kaarsrechte weg vooruit en pornografie is een rotonde. Ik geloof in de waarheid zeggen, koel, indien nodig schokkend, niets verbergend. Met andere woorden, obsceen taalgebruik is een reinigend proces, terwijl pornografie alleen maar een bijdrage is aan de duisternis. Als er een taboe is doorbroken, gebeurt er iets goeds, iets vitaals.”
5 opmerkingen:
("Lady Chatterley's Lover", 1928)
“Zij rende en hij zag niets dan het ronde, natte hoofd, de natte rug, naar voren overhellend in de vlucht en de rondende billen, die glommen: een verwonderlijke, in vlucht gedoken vrouwennaaktheid.”
D.H. Lawrence, Lady Chatterley's Lover, 1928
Anais Nin, vriendin/collega van Henry Miller, was een bijzondere dame. Hoe men ook moge oordelen over haar literaire betekenis, als personage lijkt ze op de vrouwelijke evenknie van Alfred Jarry's "Superman", want ze kon copuleren als een machine, woest, onvermoeibaar en met een ongelofelijke toewijding
Op latere leeftijd ondervond Miller voornamelijk bewondering vanwege zijn denken. Hij bekritiseerde op felle wijze het holle materialisme van de moderne tijd. Hij eiste een nieuwe religie van lichaam en geest , gebaseerd op de werken van Nietzsche, Whitman en D.H. Lawrence. Millers romans laten ondanks schokkend materiaal en harde taal een diep gevoel zien. Zijn vrijheid van taal en onderwerp heeft de weg vrijgemaakt voor de Beatgeneratie, voor Allen Ginsberg,Jack Kerouac en William Burroughs.
En ik houd gewoon van gezichten; opgebouwd uit menselijke lichamen, groenten en fruit of gewoon uit gezichtsmateriaal.
Lieve Roodhaar kan geen keuze maken?
Een reactie posten