De Sade schreef tijdens zijn bijna 40-jarige verblijf in gevangenissen en inrichtingen een dozijn boeken waarin op tientallen manieren de draak wordt gestoken met God, de kerk en de maatschappelijke verhoudingen van het Ancien Régime. Zijn (in)faam dankt hij vooral aan zijn creatieve beschrijvingen van kinky sex - van necrofilie en gedwongen triootjes tot vampirisme en het in de 19de eeuw naar hem genoemde sadisme. Meenden tijdgenoten dat de mens van nature goed is en van zijn ervaringen leert, de Markies maakte duidelijk dat slechtheid de wereld regeert.
3 opmerkingen:
Het enige wat, volgens Sade, de mens verplichtingen en beperkingen kan opleggen is de natuur. Alles wat mogelijk is binnen de natuur is daarom toegelaten. Iedereen mag doen wat hij of zij wil, iedereen mag alle middelen gebruiken om zich uit te leven. "De moraal is een conventie die niet verschilt van de misdaad". "De ware moraal, mijn vriend, zou niet kunnen afwijken van de natuur; alleen in de natuur ligt het beginsel van onze ethische voorschriften en omdat de natuur ons al onze misslagen inblaast, kan niets immoreel zijn."
Liefde en wreedheid, de onlosmakelijkheid van schoonheid en dood, de beleden hang naar een vooral gefantaseerde oude sociale orde, de theatraliteit van het hele scenario van de ochtend van zijn zelfmoord en de poseerkunst van de dandy. Het zijn allemaal thema’s die in het werk van Mishima terugkomen en ook een rol spelen in zijn stuk” Madame De Sade”.
“Sade mon prochain” is een essay van de schrijver-schilder Pierre Klossowski, hij was een multidisciplinair kunstenaar die een rol speelde in alle literaire stromingen van de twintigste eeuw en die bovendien nauw betrokken was bij de filmgeschiedenis.
Klossowksi speelde een rol in Au hasard Balthazar van Robert Bresson, zijn teksten werden gebruikt door Pasolini in Salo of de 120 dagen van Sodom(Sade)
Pierre Klossowksi, de broer schilder Balthus groeide op als zoon van een Poolse schilder en een moeder die nog les had gehad van Pierre Bonnard. Hoewel hij van jongsaf aan tekende en schilderde, koos hij na zijn opleiding aan het seminarie voor een carrière in de literaire wereld. Hij vertaalde Kafka, Suetonius, Nietzsche en Kierkegaard, en was bevriend met onder meer André Gide, Georges Bataille en André Breton.
Een reactie posten