Fragment uit “Histoire de l’œil”: Georges Bataille ("De sfinx van de sociologie")
“I was nearly sixteen when I met Simone, a girl of my own age
"Milk is for the pussy, isn’t it” said Simone.
“Do you dare me to sit in the saucer?”
“I dare you” I answered, almost breathless. The day was extremely hot. Simone put the saucer on a small bench, planted herself before me, and, with her eyes fixed on me, she sat down without my being able to see her burning buttocks under the skirt, dipping into the cool milk.
Boeken moesten volgens Bataille (in “La littérature et le mal”, 1957) het Kwaad een stem geven -- de schrijver moest voor één keer geen rekening houden met individuele zwakheden maar zijn boeken gebruiken als vrijplaats voor verdrukte en verdrongen verlangens. Volgens die definitie ontstaat er een soort medeplichtigheid tussen schrijver en lezer.
4 opmerkingen:
schilderij: Ray Caesar, bewerkt door obdebo.
Georges Batailles novelle "Histoire de l’oeil" uit 1928. Vanuit het oog construeert Bataille enkele ketens van associaties, op basis van vorm en verwantschap, maar ook klank, bijvoorbeeld oeil-oeuf. Een enkel motief ontlokt een duizeling van figuren waarin uiteindelijk elke relatie tot een grond zoek is. Die oneindige juxtapositie van tekens zorgt voor een onbepaaldheid van de metaforische orde, zoals Roland Barthes treffend analyseert. Het verhaal heeft geen diepte, alles is gegeven in het oppervlak, en zonder hiërarchie. De metafoor heeft geen geheimen meer: wat rest is een teken zonder betekenis, een teken dat evengoed elke betekenis bevat.
Ons verlangen naar het herstel van soevereiniteit, maakt dat wij de taboes rond leven en
dood voortdurend willen doorbreken. Iedere verbodsregel schreeuwt erom te worden
overtreden. Seksualiteit en dood zenden een permanente Sirenenzang naar ons uit, en
wij moeten ons als Odysseus aan de mast van de cultuur laten vastbinden om niet verloren te gaan.
De persoonlijke favorieten van Bataille: Franz Kafka,
Marcel Proust, Picasso, Balthus, Pierre Klossowksy, Francis Bacon... Waar het om gaat, is dat bij deze kunstenaars op een onmiskenbare manier het mysterie van erotiek en dood centraal staat.
Een reactie posten