woensdag 31 december 2008
bolanceren
Uit de resultaten van een recent onderzoek valt te herleiden waarom de Nederlandse man het er maar moeilijk mee heeft. Balancerend van stoer naar zacht. Het blijkt dat de vrouw steeds meer plaats inneemt binnen het mannelijk domein. In zijn zoektocht naar de juiste balans sluit hij vaak naadloos aan bij haar verwachtingen en wensen, maar soms gaat het nét even mis. Een ruime meerderheid van de mannen (58%) is het eens met de stelling ‘Vrouwen hebben tegenwoordig liever een knuffelbeer dan een sexbeest’. Bij de vrouwen zien we een significant lagere score, namelijk 47%. Opvallend is dat 21% van de dames het (zeer) oneens is met deze stelling. Blijkbaar neigen de dames toch meer naar dat sexbeest dan de heren vermoeden.
groet naar de andere kant van onze bol: Pieter
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Echte mannen eten oliebollen...
Waarom eten vooral MANNEN oliebollen?
Hebben die minder moeite met al het deeg en vet? Komt dat omdat ze ze nooit zelf maken en dus niet al misselijk zijn van de frituurlucht of heeft het iets te maken met jeugdsentiment?
Wij mannen, lieve Roodhaar, vinden het O zo moeilijk om te kiezen, ook nu weer, uit alles wat je biedt.
Wij zijn zo onzeker!
Vrouwen zijn ook per definitie onzeker; waarom is de hele wereldbevolking onzeker???
Ik ga oliebolloos 2008 uit...
"Niets is, alles kan", zoals de oude man uit de bergen, Hassan i Sabbah al een eeuw geleden zei. Daar heeft het mee te maken. Dat maakt dat er een schier oneindig aantal keuzes en keuzemomenten is en wij op elke tweesprong vrezen de verkeerde weg te kiezen.
Zelfs na te hebben gekozen verkeren we vaak in onzekerheid wel de goede keus te hebben gemaakt.
Uitgaande van het principe dat er niet zoiets bestaat als een "verkeerde keuze" kom ik wederom tot de conclusie dat er op bijna geen enkele vraag een sluitend antwoord bestaat.
Dat maakt het bijvoorbeeld lastig om ergens een mening over te vormen...
Ideaal zou zijn je niet bewust te zijn van het feit dat je gedoemd bent steeds keuzes te moeten maken.
Het mag dan een schrale troost zijn te weten dat alleen de armen van geest voortdurend van genot kronkelen in hun cocons van zaligheid.
Blijf, LR, met beide benen op de grond staan. Een anker voorkomt het doelloos wegdrijven. Hoewel,….zie eerste zin.
Een reactie posten