Antonio Tapies
Tapies voegt altijd tekens toe, dat betekent iets.
Een teken is een woord, gebaar, voorwerp of andersoortige betekenisdrager die verwijst naar een betekenis.
De semiotiek, de wetenschap die tekens bestudeert, onderscheidt drie soorten tekens: index, icoon en symbool.
3 opmerkingen:
Jacques Derrida heeft het over intertekstualiteit als hij bedoelt dat een tekst of kunstwerk een bepaalde intellectuele bagage veronderstelt; pas door het werk in kwestie aan die bagage te koppelen krijgt het betekenis.
Het iconische teken is er één dat als zodanig als mogelijkheid bestaat, onafhankelijk van het bestaan van een denotatum, maar waarmee het wel in verband kan worden gebracht op grond van een gelijkenis die het potentieel daarmee heeft. Het gevolg van deze definitie is dat alles een icoon is, omdat alles wat in de werkelijkheid te vinden is met iets anders in verband gebracht kan worden.
Een index is een teken dat voor zijn tekenkarakter afhankelijk is van het bestaan van een detonatum. De relatie tussen teken en detonatum is in dit geval een aangrenzendheid. Omdat het indexicale teken per definitie afhankelijk is van het bestaan van zijn denotatum, heeft het daarmee noodzakelijkerwijs één of andere eigenschap gemeen. Indexicaliteit impliceert dus op een bepaalde manier iconiciteit. Indexicale tekens zijn verwijzende tekens. Ze berusten op existentiële aangrenzendheid. Daarom zijn zij waarschijnlijk de tekens met de grootste existentiële indringende kracht.
Het symbool is een teken waarbij de relatie tussen teken en denotatum wordt bepaald door een algemeen geldige regel. Symbolische tekens zijn tekens-door-afspraak. Zij zijn daardoor en meer aan het sociale gebonden en noodzakelijkerwijs geraffineerder.
Denotatum werd ook wel het referent ( het object waar het teken naar verwijst) genoemd.
Een reactie posten