De avant-garde schrijver Dino Buzzati wordt wel de Italiaanse Kafka genoemd, hij schreef zelfs over wielrennen, over Bartali en Coppi die hij zag als de Hector en Achilles van dat ogenblik. Hij was echter ook een niet onverdienstelijk schilder en illustrator. Zo heeft hij een stripgedicht gemaakt. Hij nam een lowbrow medium (de strip) als uitgangspunt en maakte er een postmodern literair experiment van. Dat leidde uiteindelijk tot de emancipatie van de strip als een literair genre.
2 opmerkingen:
“Stripgedicht” is een gedurfde re-interpretatie van de mythe van Orpheus en Euridyce in een somber Milaan in de swingende jaren ’60.
Alberto Manguel (in "Dagboek van een lezer") nam zich voor om een jaar lang boeken te herlezen; hij koos twaalf favorieten uit zijn jeugd. Hij herlas de Don Quichot, de Mémoires d'outre-tombe van François-René de Chateaubriand en Il deserto dei Tartari 'De Tartaarse steppe' van Dino Buzzati .Zijn boek is een kruising tussen een persoonlijk dagboek en een gewoon boek. Herlezen bracht een stroom van herinneringen en overpeinzingen teweeg - ja, aan weer andere boeken.
Een reactie posten