“Nietzsches Moustache”
Nietzsche ‘ontmaskert’ de ethiek van socialisten, christenen en anarchisten. Ogenschijnlijk en naar eigen zeggen hebben zij het beste voor met iedereen en zijn zij in hun ethiek puur altruïstisch. Echter, Nietzsche wijst erop dat dit niets anders is dan zelfbehoud: omdat ze zich in een nadelige positie bevinden (om wat voor reden dan ook) en het egoïsme hen heeft benadeeld en altijd zal benadelen hebben ze door dat zijzelf het meeste baat hebben bij een altruïstische ethiek – in dit geval uit te leggen als alle ethiek anders dan ethisch egoïsme. Zij zullen dan op ethische principes kunnen wijzen om baten te ontvangen, en kunnen verhullen dat zij eigenlijk enerzijds wraak willen nemen en ressentiment ervaren vanwege de situatie waarin ze zich bevinden en anderzijds zichzelf willen behouden – en daarmee eigenlijk het egoïsme aanhangen dat ze zeggen zo te haten.
3 opmerkingen:
“Het “Gij zult niet doden!” is niet het starre gebod van een belerend “altruïsme”. Altruïsme is iets dat in de natuur niet voorkomt. En “Gij zult niet doden!”betekent niet: gij zult een ander niet pijn doen! Maar: gij zult uzelf niet van een ander beroven, gij zult uzelf niet benadelen!”
`Van al die deugden waarover wij in boeken lezen en leraren over horen praten, kan ik niet zo’n hoge dunk hebben. En toch zou je al die vele deugden die de mens heeft bedacht, onder een enkele naam kunnen samenvatten. Deugd is : gehoorzaamheid. De vraag is alleen wie men gehoorzaamt. Ook eigenzinnigheid is namelijk gehoorzaamheid. Maar alle andere, zo zeer geliefde en geloofde deugden zijn gehoorzaamheid aan wetten die door mensen gegeven zijn. Enkel en alleen de eigenzinnigheid is het die niet naar deze wetten vraagt. Wie eigenzinnig is gehoorzaamt aan een andere wet, één enkele, absoluut heilige, de wet in jezelf, de “zin”van het `eigene`.
ook...
“Overal de gemeenschap, overal samenhokken, overal het zich ontdoen van zijn lot en het vluchten in de warme geborgenheid van de kudde!”
Een reactie posten