Francis Picabia: “Fille née sans mère »
Picabia maakte dit werk door over de illustratie van een stoommachine heen te schilderen, die hij ongetwijfeld moet hebben gevonden in een technisch tijdschrift over spoorwegtechniek. Sommige delen schilderde hij over en voegde andere in. De kunstenaar was beïnvloed door het enthousiasme voor mechanisatie dat hij in de Amerikaanse cultuur ontwaarde.
Hier toont hij de machine als een ironische metafoor voor het menselijk leven. De titel verwijst naar de creatie van Eva uit Adams rib . De gouden achtergrond verwijst naar Renaissance schilderijen van de maagd en het kind.
2 opmerkingen:
Picabia is in veel opzichten te beschouwen als het verwende broertje van Duchamp. Voor het geld hoefde hij het niet te doen: dat strooide hij kwistig in het rond met name waar het zijn voorliefde voor dure jachten en snelle auto's betrof (hij schijnt er zo'n 120 te hebben bezeten, waaronder een aantal Bugatti’s).
Verschillende figuratieve stijlen volgen elkaar in rap tempo bij hem op, zoals de 'Monsters', de 'Transparanten', de 'Pin-up' of 'Kitschschilderijen' en tot slot nog een weergaloze, abstracte Altersstil.
Over de kwaliteiten van dit late werk is nogal uiteenlopend geoordeeld. In relatie tot het traditionele jaren dertig-werk van École de Paris-schilders als Henri Matisse, Derain of Laurentin, is Picabia's werk bruusk en ongenuanceerd te noemen. De naakte pin-ups schilderde hij vrijwel zonder voorbehoud na van foto's uit destijds trendy bladen als Mon Paris en Paris Magazine . Soms veranderde hij een enkel onderdeel, zoals de positie van een arm; hij vereenvoudigde details en pastte de achtergrond aan. Het meest verdienstelijke element aan deze kitscherige schilderijen is de manier waarop hij het zwart/wit van de foto's omzette in geloofwaardige, gloedvolle vleeskleuren
Een reactie posten