Sue
“Onverbiddelijke portretten en naakten. Volvet of scharminkelig, in zichzelf gekeerd en ver weg.” Hetzelfde gold voor Schiele, alleen waren ze daar nooit volvet.
Het werk “Benefits Supervisor Sleeping” (151x219cm) is een levensgroot portret van het model Sue Tilly, overdag werkzaam op een kantoor en ‘s avonds in het Londense uitgaansleven bekend als Big Sue. Freud, de kleinzoon van psychiater Sigmund, schilderde het werk in 1995.
Money
Het schilderij "Benefits Supervisor Sleeping" van de neo-expressionist Lucian Freud heeft in New York een recordbedrag van 30 miljoen dollar (19,4 miljoen euro) opgebracht. Zoveel is nog nooit voor een werk van een bij veiling nog levende kunstenaar betaald, aldus veilinghuis Christie's
4 opmerkingen:
in 1898, tekende Gustav Klimt een beeldschone, naakte vrouw met lange donkere haren. Hij beeldde haar frontaal af, verleidelijk, en drukte haar een spiegel in de hand. “Nuda Veritas”, noemde hij haar, en voor Klimt was zij het symbool van de nieuwe, revolutionaire kunst die hij voorstond. Een kunst die de moderne mens liet zien zoals hij werkelijk was. Vandaar ook die spiegel, die niet naar de vrouw toe was gekeerd, maar naar de kijker. De spiegel als wapen, de spiegel van de waarheid.
Sinds Klimt, kunnen we stellen, heeft de kunst er een functie bij: die van waarheids¬serum. Eindelijk kan de moderne mens, dankzij de kunst, zien wat er werkelijk onder dat dunne laagje vernis schuilgaat dat we beschaving noemen.
Voor sentimentaliteit of gêne is in Freuds visie geen plaats. Hangbuiken, rimpels, wallen, onderkinnen en plooien, niets ontgaat hem. Toch maakt hij geen mechanische reproductie van wat hij voor zich ziet, hij maakt een autonoom kunstwerk waarbij hij niet zozeer streeft naar een gelijkenis met het model, maar naar een portret dat het model ís.
De Britse koningin moest zes jaar onderhandelen voordat Freud toestemde tot een portret. En….. een monsterachtige tronie. Haal de oorbellen weg en je houdt het gezicht van een humeurige man over.
“Ik herinner me dat Francis Bacon altijd zei dat hij het idee had dat hij aan de kunst toevoegde wat hij dacht dat er aan ontbrak. Ik ben gefascineerd door wat Yeats noemde het moeilijke. Ik doe wat ik kan.”
Een reactie posten