Balthus: "Le salon" 1942
Balthus romantiseerde zijn eigen beschermde en overgelukkige jeugd en gebruikte daar het beeld van de vrouw-op-komst voor. Hij portretteerde jonge meisjes liefst half gekleed en in licht suggestieve poses. De onschuld is nog aanwezig, maar lang zal die niet meer standhouden. We zien meisjes met een ontblote borst, met een openvallende kamerjas, met opgetrokken benen in korte rok etc. Dat alles in burgerlijke interieurs en liefst in gezelschap van andere meisjes of kinderen.
dinsdag 24 maart 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Onder Balthus' oog verdwijnt elke vorm van trivialiteit. Zijn speciale plaats is ten dele het resultaat van zijn niet aflatende weigering een man van zijn tijd te zijn (een van de eigenschappen van de Dandy). De ontwikkelingen van de 20e eeuwse kunst- de stijlen, de discussies,en bijna epileptische spasmen die de avantgarde kenmerken, zijn geheel aan hem voorbij gegaan. Balthus is het grote vraagteken achter alle kunst uit de 20e eeuw! Een moment van bezinning wellicht.
“Katten: ze zijn als ik, ze zijn soms wreed, nooit vulgair.”
"To classify my work as erotic is idiotic. Young girls are sacred, divine, angelic beings. Finally, the only thing Nabokov and I have in common is a sense of humor."
Een reactie posten